२६/०१/२००३
जीवनगाणे, मस्त तराणे
नित्य नव्या रंगात रंगणे
कोकीळ कंठी वसंत गाणे
लयीत भ्रमराचे गुणगुणणे
फांदीचे वाऱ्यावर झुलणे
कळीचे हळुवार फुलणे
श्रावणाचे अलगद भूरभूरणे
निर्झराचे अवखळ झुळझुळणे
सूर्याचे आकाशी तळपणे
चंद्राचे लपंडाव खेळणे
काजव्याचे क्षणभंगुर चमकणे
रात्रीच्या गर्भात चांदणे
क्षितिजावरती चित्र रेखणे
आसमंती सप्तरंग उधळणे
चिमणीचे पिल्लास भरवणे
गरुडाचे नभी झेपावणे
सगळेच कसे लोभसवाणे,
जीवनगाणे मस्त तराणे.
**
मैफिलीत रात्र जागवणे
चांदण्यात पायवाट तुडवणे
पावसात नखशिखांत भिजणे
शेकोटीच्या उबेत शहारणे
मनामनांचे नकळत गुंतणे
लटके रुसणे, खळखळून हसणे
हळूच स्वप्नांच्या कुशीत शिरणे
वास्तवतेची धग अनुभवणे
आधी अडखळणे, मग सावरणे
पुढचे पाऊल, पुढेच पडणे
कधी साथीने, कधी एकाकी लढणे
गौण मानुनी जिंकणे हरणे
पडणे-झाडणे, आपणच घडणे
आपणच आपुला मार्ग आखणे
सगळेच कसे लोभसवाणे,
जीवनगाणे, मस्त तराणे.
- आरती.
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.