०२ एप्रिल २००३
जीवघेण्या कामाच्या ओझ्यातही
कुठल्याही अर्धाविरामाच्या क्षणी
शब्द हळूच डोकावतात
पाठोपाठ सूरही येतात
मन गाण्याने भरून येते
प्रेमाने साद घालते
नाकारायचच म्हंटल जर सगळ
तर कोण अडवू शकत ?
मग काहीच नसत
रिकाम्या एकटेपणातही
रेंगाळलेल्या निवांत क्षणीही
शब्द हरवतात, सूर अडखळतात
गाणे मनातच विरून जाते
अंतर वाढतच राहते .......
- आरती.
ही कविता सुरेख आहे. उलट्या क्रमाने आली असती तर अजून छान झाली असती
ReplyDeleteDhanyawad Subhash :)
ReplyDeleteउलट्या क्रमाने mhanaje shewat god, asech ka ?